صبح روز سه شنبه  مورخ ۱۷/۰۴/۱۳۹۹ بود که خبر رسمی افتتاح مسیر رفت جاده صدرا-باجگاه از طریق وب سایت رسمی شرکت عمران شهر جدید صدرا منتشر شد

عنوان خبر اینگونه بود:

مدیرعامل شرکت عمران شهر جدید صدرا از بازگشایی بزرگراه شهید سپهبد قاسم سلیمانی خبر داد: با آرام سازی و ایمن سازی بلوار حافظ طی سه روز گذشته، باند رفت این پروژه صبح امروز به زیر بار ترافیک رفت.

لینک خبرlink

هنوز اندکی از انتشار خبر و روشن شدن نور امید در دل مردم صدرا نگذشته بود که شبانگاه همان روز و در کمتر از 12 ساعت متوجه شدیم جاده در حال مسدود سازی است

در مراجعه به محل شاهد حضور پلیس محترم راهور بودیم که در حال هدایت خودروها به مسیر برگشت بلوار حافظ بود و اجازه عبور را به خودروها نمیداد و جرسقیلی نیز در حال بلوک چینی و انسداد جاده بود

در پی سوال از مامور ارشد پلیس راهور که در محل حضور داشت این پاسخ را دریافت کردیم که جاده ایمن نیست و به دلیل عدم رعایت ضوبط و مقررات توسط خودروها مجبور به اخذ این تصمیم شده اند چرا که عده ای از خودروها در مسیر خلاف جاده و از سمت باجگاه و به طرف شهر جدید صدرا در حال قانون شکنی میباشند که این موضوع عینا به چشم میخورد و واقعا حق با پلیس راهور بود چرا که جان انسانها بر هر چیزی ارجحیت دارد

خوشحالی مردم صدرا از این بود که مسیر رفت جاده صدرا به باجگاه به طول 5.5 کیلومتر و عرض 30 متر با اعتبار داخلی شرکت عمران شهر جدید صدرا پس ازحدود  دو سال انتظار سرانجام در سال 99 به بهره برداری رسیده است ،در حالی که در اتخاذ این تصمیم باید دقت بیشتری به عمل می آمد و جاده ای که از نبود تجهیزاتی مانند روشنایی و گارد ریل رنج می برد و با این رویه قطعا قربانی می گیرد نمی بایستی افتتاح میگردید و حتما می بایستی مسیر رفت و برگشت با یکدیگر و پس از مجهز شدن به تجهیزات لازم افتتاح میشد

متاسفانه برخی از مسئولین به جای اینکه تلاشی انجام دهند تا از آمار تصادفات در  جاده ها  کاسته شود، اظهار نظر می کنند

و این در حالی است که ایجاد امکانات و تجهیز جاده ای امن، حق شهروندان و مسافران است نه اینکه مسئولی به طبع فشار و مطالبه مردم و شاید دستگاههای ذیربط اقدام به بازگشایی یک جاده نا ایمن و غیر اصولی نماید

متأسفانه یک روش بسیار غیر منطقی در بین برخی مسئولان و نمایندگان شهر ها رایج شده که پروژه هایی نظیر جاده باجگاه به صدرا که تنها مسیر رفت آن به اتمام رسیده و از لحاظ ایمنی و استانداردهای جاده ای فاقد  آرم و علائم هشدار دهنده و گارد ریل و روشنایی کافی است برای ثبت امثال این پروژه ها به نام خود به بهانه های مختلف مراسم افتتاح و بهره برداری برگزار کرده و آن را در بوق و تبلیغات می کنند و نتیجه آن همین می شود که  بسیاری از مردم عادی را به کشتن می دهد.

حال جای شکرش باقی است که سریعا پی به اشتباه خود برده و تصمیم به انسدادد جاده گرفته اند چرا که قطعاتلفات جانی و مالی را در پی داشت چرا که در صورت بروز حادثه این موضوع علاوه بر جبران مالی ،عواقب قضایی را نیز  بدنبال داشت و قانون صراحتا در اینباره میگوید:

محافظ در حقوق ایران می‏تواند مالک شئ باشد یا اینکه تسلط و سیطره فعلی بر شئ داشته باشد و نگهداری شئ تحت سلطه خود را انجام دهد و آن را اداره کند. به عبارتی دیگر محافظ کسی است که شئ‏ای تحت سلطه و تصرف وی است و حق هرگونه اقدامی‌روی آن و نظارت بر آن را نیز در اختیار داشته باشد. با توجه به قوانین و مقررات موجود می‏توان وزارت راه و شهرسازی، شهرداری، وزارت جهاد کشاورزی، دهیاری و دارندگان راه خصوصی را به عنوان محافظ راه تلقی نمود. امروزه معابر عمومی‌تحت حفاظت و مراقبت نهادهای مسئول است و طبق مقررات جاری، در صورتی که نقص راه موجب بروز حادثه گردد و خسارتی به بار آید، محافظ راه به جهت این که دارنده اصلی شئ است و شئ مزبور تحت تصرف و استیلا وی می‏باشد مکلف به جبران خسارت است.

رژیم حقوقی کشور ما در مورد مسئولیت ناشی از راه مبتنی بر مسئولیت محض است و طبق تبصره‏ی 3 ماده‏ی 14 قانون رسیدگی به تخلفات رانندگی، اگر نقصی از راه، باعث ورود خسارت به استفاده کنندگان شود و بر اساس نظر کارشناسان تصادف، نقص راه، موثر در تصادفات باشد، محافظ راه ملزم به جبران خسارت خواهد شد؛ بنابر این محافظ راه حتی اگر ثابت کند که مرتکب هیچ گونه تقصیری نشده یا اوضاع و احوال حادثه برای او ناشناخته است، نمی‏تواند از مسئولیت معاف گردد. زیرا قانون گذار نقص راه را به طور مطلق موجب مسئولیت می‏داند و حتی در صورتی که ثابت نماید زمان و فرصت کافی برای اقدامات احتیاطی نداشته از مسئولیت معاف نخواهد شد. مقصود از نقص، هر نوع اشکال در راه است که باعث ورود خسارت می‏شود و طراحی، محافظت، مراقبت یا ایمنی را در بر می‏گیرد.

نوشته:مسلم فریبرز

شهروند شهر جدید صدرا