خیابان غذای شیراز و نقدها و نگرانی‌های مدیرعامل انجمن امربه‌معروف و نهی از منکر استان فارس
در جلسه پرسش و پاسخ با سخنگو و مدیرکل روابط عمومی شهرداری به همراه معاونت فرهنگی شهرداری شیراز، مسلم فریبرز در خصوص چالش‌های صنفی، بهداشتی، ترافیکی و فرهنگی خیابان غذای شیراز نقدها و نگرانی‌های خود را به نمایندگی از اعضای انجمن مطرح کرد.
اهم گلایه و نقدهای انجمن امربه‌معروف و نهی از منکر استان فارس بدین شرح است:
نبود پیوست ترافیکی طرح:
یکی از چیزهای اسف‌باری که وجود دارد بعضاً این است که ما خیابان‌هایی مثل شهیدمحلاتی یا شهیدکسایی یا دیگر خیابان‌هایی راداریم که آنجا هم یک سری معضلات و مشکلات وجود دارد لیکن خیابان غذایی که توسط یک ارگان منتسب به‌نظام افتتاح یا طرح‌ریزی و برنامه‌ریزی می‌شود اگر فردا روز عواقب فرهنگی و یا … داشته باشد، قابل‌پذیرش نیست.
یکی از مؤلفه‌های امنیت روانی جامعه، روان بودن حمل‌ونقل ترافیک به‌خصوص در سطح شهر و کلان‌شهرهایی همچون شیراز است و آیا پیوست ترافیکی این طرح دیده‌شده است؟
چون ترافیک در میدان حر تا بلوار آزادی و حوالی آن، اغلب ساعات دیده می‌شود که بعید میدانیم برای طرح خیابان غذای شیراز؛ پیوست ترافیکی دیده‌شده باشد و اگر هم باشد قابل‌قبول نخواهد بود، چون برابر ضوابط و مقررات شهرسازی و ساختمانی طرح تفصیلی شهر شیراز، خیابان مشکین فام جزو حوزه یک پارکینگ و نقاط پرترافیک می‌باشد.
کسب درآمد شهرداری از فضای عمومی مغایر با نوع کاربری و نیاز جامعه جایز نیست:
معابر در تملک اشخاص و شهرداری‌ها نیست ولی شهرداری حق مدیریت آن‌ها را دارد معابر و شوارع عمومی در مالکیت عمومی قرار دارند و ملک شخصی شخص حقیقی یا حقوقی خاصی نیست.
شهرداری‌ها موظف‌اند نسبت به رفع سد معابر اقدام نمایند و سد معبر جرم تلقی می‌گردد.
کسبه و مالکان اختصاصی صرفاً از فضای اختصاصی خود می‌توانند استفاده نمایند و حق تصرف، ممانعت از حق و مزاحمت را نسبت به فضاهای عمومی و معابر عمومی ندارند و به همین نسبت نیز شهرداری چنین حقی ندارد.
شهرداری‌ها در خیابان‌ها و معابر شهری می‌توانند وسایل و امکانات شهری را جهت استفاده بهینه شهروندان نصب نمایند.
بند 2 تبصره 1 ماده 55 قانون شهرداری‌ها- سد معابر عمومي و اشغال پیاده‌روها و استفاده غیرمجاز آن‌ها و میدان‌ها و پاركها و باغ‌های عمومي براي كسب و يا سكني و يا هر عنوان ديگري ممنوع اعلام کرده و شهرداري را مکلف کرده از آن جلوگيري و در رفع موانع موجود و آزاد نمودن معابر و اماكن مذكور فوق به‌وسیله مأمورين خود رأساً اقدام كند.
حال چگونه از این محل برای کسب شهرداری استفاده‌شده است، خود جای بحث دارد.
آیا شهرداری این حق را داشته است که ملک مشاع آحاد جامعه را به یک کار خاص اختصاص دهد که عام‌المنفعه نیست؟
نسبت به فضای عمومی و یا یک فضایی که درواقع کاربری فضای سبز را دارد، چرا احداث مبلمان شهری اتفاق نیفتاده است؟
فضای عمومی نباید محلی برای کسب درآمد شهرداری باشد.
پیوست فرهنگی و تهدید علیه فرهنگ عمومی:
حضرت آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای (مدظله‌العالی) در ديدار اعضاي شوراي عالي انقلاب فرهنگي در آذرماه سال 1386 ضرورت تهيه پيوست فرهنگي براي طرح‌های گوناگون كشور را مورد تأكيد قراردادند و فرمودند: در طرح‌های گوناگون كه در كشور تنظيم می‌شود، طرح‌های پولي و مالي و عمراني، حتماً يك پيوست فرهنگي وجود داشته باشد.
بر اساس منویات معظم اله در ماده 3- نظام‌نامه پیوست فرهنگی این‌گونه آمده است:
پيوست فرهنگي با تکیه‌بر مباني، ارزش‌ها و احكام اسلامي و اصول، اهداف و چشم‌انداز نقشه مهندسي فرهنگي ازجمله موارد ذيل تدوين می‌شود:
1- هويت در ابعاد اسلامي، ايراني و انقلابي،
2- عقلانيت در ابعاد حكمت، معرفت و بصيرت،
3- اخلاق در ابعاد ملكات انساني، معنويت روحي و تعهد عملي،
4- عدالت در ابعاد فرهنگي، سياسي، اجتماعي و اقتصادي،
5- كرامت در ابعاد فردي، اجتماعي و سازماني،
6- تعليم و تربيت در ابعاد روحي، فكري و رفتاري،
7- سبك زندگي در ابعاد فردي، خانوادگي، اجتماعي و سازماني،
8- ارتباطات در ابعاد تعامل، تبادل و تفاهم،
9- وحدت و انسجام در ابعاد مذهبي، قومي و ملي،
10- نظم اجتماعي در ابعاد فردي، اجتماعي و سازماني،
11- استقلال در ابعاد فرهنگي، اجتماعي، سياسي و اقتصادي،
12- توليد ملّي كالا و خدمات فرهنگي در ابعاد ديداري، شنيداري، مكتوب و…
پیوست فرهنگی یک برچسب نیست که پس از ایجاد یک طرح به‌منظور رفع مسئولیت بر آن چسبانده شود.
قبل از ایجاد یک طرح باید بر اساس هر 12 بند نظام‌نامه پیوست فرهنگی یک پیوست تهیه و بر اساس آن طرح مورد نظر را اجرا کرد.
میتوان به طور جد گفت که طرح خیابان غذا یک طرح بدون بررسی و مغایر با اصول بوده است.
پستهای مرتبط
رد صلاحیت یا عدم احراز صلاحیت توسط شورای نگهبان و موضع انجمن
درخواست شفافیت در خصوص حق النظاره و حق التولیه موقوفه زالی
اجلاسیه مدیران مالیاتی کشور در شیراز، مغایر با قانون بوده است