سید بهرام حسینی مورد نقد مسلم فریبرز قرار گرفت

پاسخ مسلم فریبرز به اظهارات سیدبهرام حسینی

آقای حسینی! قانون را نمی‌توان با تشبیه و استعاره به عمروعاص یا هر چهره تاریخی دیگر تحقیر کرد.

هر کس در جایگاه اداری یا اجتماعی، اگر خود را فراتر از قانون بپندارد، دقیقاً همان جایی می‌ایستد که بی‌نظمی از آن زاده می‌شود.

قانون، نه ابزار قدرت است و نه سپر تطهیر هیچ مجموعه‌ای؛ قانون میزان عدالت است، نه امتیاز جناح‌ها.

سخن گفتن از شورا یا تعطیلی جلسات آن، وقتی در چارچوب مقررات و نظارت عالیه وزارت کشور انجام می‌شود، ربطی به بازی سیاسی ندارد؛ این همان نظم و تبعیت اداری است که بعضی‌ها آن را نادیده گرفته و به نام مصلحت شخصی، رنگ «حق‌طلبی» بر آن می‌زنند.

تشبیه مجریان قانون به عمروعاص، نه تنها تحریف تاریخ است، بلکه توهینی است به شعور حقوقی جامعه.

آن‌که قانون را زیر پا می‌گذارد تا غوغا بسازد، خود در دام عمروعاصی‌گری گرفتار شده است؛ نه آن کسی که حکم قانونی را محترم می‌شمرد و از جدل‌های شخصی فاصله می‌گیرد.

شیراز امروز بیش از هر چیز به عقلانیت و قانون‌گرایی نیاز دارد، نه به منبرهای سیاسی و خطابه‌هایی که پشت واژه‌ی دین، عقده‌ی قدرت را پنهان می‌کنند.

من نه مدافع شورا هستم، نه مدیون هیأت‌ها و سمت‌ها؛ تنها مدافع قانون و سلامت نظام اداری‌ام.

اگر ایستادن در کنار قانون برای برخی «ضعف» تعبیر می‌شود، بگذار چنین ضعفی نام دیگر شرافت مدیریتی باشد.